پنج شنبه 9 فروردین 1403

می نویسم دریا؛ تو، فاطمه (س) بخوان. می نویسم باران ، و تو باز هم فاطمه (س) بخوان که او بانوی سرمدی همه آب های آینه گون است.
بانوی ترنم ها و طراوت ها و رستن ها و شکفتن های ابدی…
آب، در هر قطره اش، آینه در هر جلوه اش، سلام و سپاس گوی صفا و صدق و اخلاص اوست، که مادر تمام پاکی ها، خواهر تمام خوبی ها، و دخت یگانه بزرگی و کرامت هاست.
می نویسم آسمان و سپیده و صبحدمان و تو اینهمه را فاطمه (س) بخوان که جهان، جان و تمام تپیدن ها از ازل تا ابدالاباد، جاری نام جانبخش و جانفزای اوست که نور علی، نور است و تابنده بر تمامی موجودات و نباتات و جمادات.
هر ذره از جان و جهان، جویای کمال خورشیدی اوست و دعا گوی آن کرم و کرامت بی کرانه اش که هر خیری را نخست برای همسایه می خواست، و اول و آخرِ سعادت و بهروزی را برای دیگران می خواست تا خود که خود، با تمام ستم هایی که دید، رها از دنیا بود و از سفره آراسته دل بستگی ها، آسان برخاسته بود.
آنجا که سخن از رسول رحمت و مهربانی حضرت محمد صل الله علیه و آله و سلم می رود؛ آنجا که ذکر مولای عاشقان به میان می آید (که هر دم می آید) یاد فاطمه علیها سلام، چون ستاره ای تابان می درخشد و این چنین است که جلوه پاکی خداوند مهرآفرین، نفس به نفس هستی، جاری و ساری است تا تشنه گان محبت را سیراب و سیراب تر سازد.
پس معنای نام او را از باران، از دریا از ماه و از ستارگان بپرس و اگر در جستجوی عطری از خلقت یگانه اش در صحرای طلب، سرگردان شده ای، سراغ از یاس و ریحان و نرگس بگیر … که این سه ، تو را به سه بهارستان مهمان می کنند در هر نفس که نام او را، به نجوا بر زبان آوری ...

Share
نظرات
کد امنیتی روبرو را وارد کنید
.:. کلیه حقوق برای پایگاه خبری تحلیلی موج برنا محفوظ میباشد . استفاده از مطالب این پایگاه خبری با ذکر منبع بلامانع است .:.
2016 © Moje Borna